Arcydzieła grindhouse’u

Wyrastające bezpośrednio z amerykańskiej odmiany teatru burleski, kina grindhouse’owe swój najlepszy okres przeżywały pod koniec lat 60. oraz w latach 70. ubiegłego wieku. Tanie i obskurne, uchodziły za miejsca niebezpieczne, obok projekcji filmowych częstokroć oferując pokazy erotyczne (głównie w formie striptizu), bezdomnym służąc jako noclegownie, a prostytutkom i ich klientom jako miejsca schadzek. Na grindhouse’owych ekranach zobaczyć można było przeróżne obrazy gatunkowe z niemal całego świata – od włoskich horrorów, gialli i poliziotteschi, przez japońskie filmy gangsterskie i samurajskie, chińskie filmy kung-fu, szwedzkie sexploitation i australijskie ozploitation, po przeróżne amerykańskie filmy klasy B. W nieregularnym cyklu „Arcydzieła grindhouse’u” skupiamy się oczywiście na najwybitniejszych z tychże obrazów. Zarówno na tych z nich, o których dziś się już nie pamięta, jak i tych, które odniosły duże sukcesy i zaliczane są do powszechnie cenionej klasyki, w związku z czym często zapomina się o ich grindhouse’owym rodowodzie.

Arcydzieła grindhouse’u

Arcydzieła grindhouse’u: Thriller. A Cruel Picture (1973)

Arcydzieła grindhouse’u: The Whip and the Body (1963)

Arcydzieła grindhouse’u: Teksańska masakra piłą mechaniczną (1974)

Arcydzieła grindhouse’u: Mad Max (1979)

Arcydzieła grindhouse’u: Głowa do wycierania (1977)

Arcydzieła grindhouse’u: Różowe flamingi (1972)

Arcydzieła grindhouse’u: Pluję na twój grób (1978)

Arcydzieła grindhouse’u: Blood and Black Lace (1964)

Arcydzieła grindhouse’u: Faster, Pussycat! Kill! Kill! (1965)

Arcydzieła grindhouse’u: Halloween (1978)